Wszelkie prawa zastrzeżone. Copyright © 2002-2010 Informed - Internetowa Informacja Medyczna
Staw ramienny spełnia funkcję łączenia kończyny górnej z tułowiem. Zbudowany jest z kilku stawów: barkowo-obojczykowego, ramienno-łopatkowego, łopatkowo-żebrowego, mostkowo-obojczykowego, przestrzeni podbarkowej, oraz więzadeł, mięśni, ścięgien i kaletek. Jest stawem kulistym, który umożliwia ruchy rotacyjne. Grupa czterech mięśni i ich ścięgien, która otacza staw ramienno-łopatkowy, tak zwany stożek rotatorów, utrzymuje bark we właściwej pozycji i umożliwia bardzo duży zakres poruszania kończyną. Złożona budowa tego największego stawu w obrębie kończyny górnej zapewnia ruchomość wieloosiową: zginanie i prostowanie, odwodzenie i przywodzenie, rotację zewnętrzną i wewnętrzną. Z powodu swojej budowy staw ramienny narażony jest na częstsze urazy i kontuzje spowodowane między innymi dużymi obciążeniami stawu.
Bóle i dolegliwości w obrębie barku są dość powszechne. Najczęstszą przyczyną są przeciążenia związane z uprawianiem dyscyplin sportowych związanych z szybkim przemieszczaniem takich jak piłka nożna, siatkówka, narciarstwo, hokej i inne. Często uraz wiąże się z upadkiem na wyciągniętą rękę. Może dojść do rozerwania więzadeł i przyczepów mięśni oraz złamania kości. Przyczynami urazów barku mogą być również codzienne czynności jak podnoszenie zbyt ciężkich przedmiotów, upadki (szczególnie zimą), nadwyrężenia spowodowane zbyt intensywnym treningiem bez odpowiedniej rozgrzewki i wiele innych. Dolegliwości barku mogą być również związane ze zmianami zwyrodnieniami spowodowanymi przeciążeniami stawu wywołanymi pracą fizyczną, a także wrodzonymi wadami, niestabilnością barku lub wiekiem.
Urazy barku mogą wystąpić po upadku lub po innych formach przeciążenia stawu ramiennego. Charakterystycznym objawem jest ból odczuwalny w górnej części ramienia, nasilający się podczas ruchów ręki. Występują trudności w poruszaniu ręką połączone z uczuciem niestabilności w stawie. W wyniku krwotoku wewnętrznego mogą pojawić się obrzęki i zasinienia. Czasem występuje nienaturalny wygląd (tzw. objaw klawisza) związany z wystawaniem końca obojczyka, który można wcisnąć na miejsce palcem, ale po zwolnieniu ucisku obojczyk ponownie wraca na swoje miejsce. Ból, stan zapalny oraz uczucie niestabilności stawu występujące po uszkodzeniu barku, najczęściej uniemożliwiają normalne poruszanie kończyną.
Diagnozę urazów barku ustala się na podstawie występujących objawów, zdjęć RTG oraz badania USG. Jeśli to konieczne, dla określenia rozległości urazu, wykonuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Przy niektórych urazach barku, przy niewielkim nasileniu objawów bólowych, można zastosować leczenie zachowawcze. Zastosowanie odpowiedniej rehabilitacji i działań przeciwzapalnych jest zazwyczaj skuteczne. Jednak w przypadkach zbyt dużego przemieszczenia oraz rozerwania aparatu więzadłowego rozwiązaniem jest zabieg operacyjny. Leczenie operacyjne z wykorzystaniem metod artroskopowych stosowne jest w Klinice Ortopedii i Traumatologii Carolina Medical Center w Warszawie.
Komentarze